Hafif Meşrep

Kulağınıza gelen rüzgarın fısıltısı, öylece durduğunuz bir yol var. Hayır hiçbir şey bilmiyorsunuz; ne kadar zaman var, her şey akıp giderken niye durdunuz birden, ve bu yanınızdan geçenler... Birini durdurup sormaya gücünüz yok çünkü öyle yavaş her şey. Zaman da kısa ya, en çok ölümden korkuyorsunuz bir tene değemeden. Kimileri kalın giyinir, kimileri ince kimileri üstünüze bakar, kimileri gözünüze peki kim görmüştü hiçliğinizi en çok kim tutmuştu siz tam düşmeden ve sonra giden kimdi arkasından ilk ağladığınız ve o gitti diye karşınıza ilk çıkanın canını yaktığınız bir anneniz var mıydı mesela yada bir babanız peki en çok hanginiz yalnızsınız? Kaç kişiye çelme taktınız geçerken yanınızdan hangilerinin isteyerek, hangilerinin bilmeden yaktınız canını Sahi bilmeden mi yaşıyoruz biz gerçekten ? Sevmeyi en başta, sonra gülmeyi. Gözlerini kaçırmadan gülen kaç kişi saydınız ? Kaç kişiye armağan ettiniz bir gamzeyi ? Dudaklarınız kaç dudağa yalan söyledi ? Kaç teni tutuşturdu kokunuz da ölü