Küçükken en korktuğumuz şeylerden biri ailelerimizin en kıymetlisiyken girdiğimiz ilk sosyal ortamlarda aynı ilgiyi nasıl kazanacağımız duygusuydu şüphesiz. Anaokul, ilkokul veyahut hemen kapımızın önündeki mahalle arkadaşlarımız... Hiçbiri bizi ailemiz gibi koşulsuz, şartsız sevmeyecekti.Bunu öğrendiğimizde bir çoğumuz kaçmayı ve bir süre o ortama girmemeyi denedik ama bir kısmımız nasıl olduysa o toplulukta kalıp yine aynı ilgiyi çekmeyi başardı üzerine... Ve çocukken en basit ve ilkel duygumuz olan kıskançlığı tattık. Ama büyüdükçe içimize yerleşen bu duygunun sadece evde hissetme ihtiyacından geldiğini hep atladık. Louise Hay düşünce gücüyle tedavi kitabında 3 yaşına kadar ailemizde hissettiğimiz her şeyin gelecekteki duygusal ihtiyaçlarımızı belirlediğinden bahseder. Mesela eğer o yaşlarda gerek psikolojik, gerekse fiziksel şiddete maruz kalmışsak büyüdüğümüzde hayatımızı şiddet içerikli şekillendirdiğimizi çünkü sadece bunun bize evde hissettirdiğini söyler. Evde hissetmek ! Ne b
I am a singer, I am your fantasy.