Hafif Meşrep

ayaklarım üşüyor, ellerimde.  bilmediğimden değil, bilip anlayamadığımdan. anlamadığın şeyleri olduğu gibi kabul et diyorlar. ama bu her zaman daha büyük bir acıyı doğuruyor. anlamaya çalıştığında ise yadırganıyorsun, dışlanıyorsun hatta. sessizlik oyununu bozmamalı. kurallar belli, baş belli, son belli. suçlamak değil istediğim,  oysa farklıysa sözlerim -ki hep öyle olmalı bildiğim. anlamak yerine savunmak oluyor gördüğüm oysa anlamaya çalıştığım için düşünüyorum bu kadar anlamadan sevilmesi gerekmiş çoğu şeyin anlamadan kabul edilmesi derinleştikçe karmaşıklaşıyormuş her şey karmaşıklaştıkça korkutuyormuş ışık gökyüzünde diyorlar, haklılar belki ama yerin altında da su bulmak istiyorum ben. çünkü ışığı da seviyorum, suyu da. bu yüzden belki karanlık ile aydınlık arasında asılı kalmam. bu yüzden yalnızım. çünkü ya yerin altında yaşamayı seçer, ya gökyüzüne yakın kalmayı kahramanlar, oysa benim tek derdim öteki olmamak  herkesten her şeyden almak ama ya ışı