Özlemenin adı sigara dumanı bugün
Hani üzerine sinenlerden
Adını bile söyleyemediğim bir markası vardı hani
Bir ekmek bir sigara derdin
Ama melankoli özeti bir yaşamdı seninkisi
Önce ekmeği yer sonra sigaranı içerdin
Ten üzeri sigara kokusu ısmarladım sonra
Duvarları dumandan şehirlere kaçtım
Odalar tuttum kendime dumanlı katlardan
Duman ettim kendimi Ruhi Bey’den kalan yalnızlıktan
Yinede kimse senin gibi görünmedi gözüme
Oysa ben sanmıştım ki sigaradaydı tüm mesele
Parmaklarınla tutuşundu sevdiğim
Sonra içine çekişin,
Ve bıraktığın duman, hür, özgürce,
Ama hep yanındaydı sigara ya
Söylemediklerini anlattığın bir dildi .
Ve bil ki içme demem
Erken ölmeni istemediğimden değildi
Sen kendini öldüreli uzun zaman olmuş zaten
Teninde kayıp gitse ellerimden bundan daha fazla acı çekmem
İçme demem, ellerini özlemem
Küçükken saçlarımı tutan ellerin dediğim
Hani hep buradayım nidaları saçan
Aslında kendine bile yararı olamayan ellerin
Kendi küçükken benimkileri taşımaya kalkan hani
Önce deneyen sonra kaçan
Sonra bilmem şimdi kimlere umut saçan ellerin
Ellerin hani şu sigara tutan
Dumanını çok dinledim , sırf gidişini duymak için
Gözlerin çoktan kılıf uydurmuştu da ondan dinledim dumanını
İnanmama çabası olur ya hep, bir ton kandırmaca , çocukça..
Büyümüşte sayılmazdım aslında
Ama çocuklukta niyetlerin giysisi olmaz sözüne inanmadın hiç
Oysa ben senin de niyetlerini görmedim ömrüm boyunca
Belki de koca bir çocuk olduğunu düşünmekti yaptığım ilk hata...
Bir sigara dumanı vardı kendini anlattığın , birde yanında duran kül tabla
Yemek kokulu bir evde oturmadık hiç birlikte,
Ayrılık zamanlarında bile ayrılığa değil banaydı kızgınlığın
Gidişim senin kırdıklarını toplamak içindi bilmezdin
Çocukta olsa niyetlerin giysisi olmaz derdin
Gözlerin kızarırdı yol sonu ona da sigara dumanını bahane ederdin
Oysa yıllar var sen yaş diye sigara dumanı üfledin.
Ben ise beyaz mendil rolünde hep yaşlarını silmeyi denedim
Ve yıllar var,
Beni siyahlara bulasada ben,
tenin üzeri sigara kokusunu özledim .
Yorumlar
Yorum Gönder