En çok hanginiz yalnızsınız ?

Kulağınıza gelen rüzgarın fısıltısı, öylece durduğunuz bir yol var.
Hayır hiçbir şey bilmiyorsunuz;
ne kadar zaman var,
her şey akıp giderken niye durdunuz birden,
ve bu yanınızdan geçenler...

Birini durdurup sormaya gücünüz yok
çünkü öyle yavaş her şey.
Zaman da kısa ya,
en çok ölümden korkuyorsunuz bir tene değemeden.
Kimileri kalın giyinir, kimileri ince
kimileri üstünüze bakar, kimileri gözünüze
peki kim görmüştü hiçliğinizi en çok
kim tutmuştu siz tam düşmeden ve sonra giden
kimdi arkasından ilk ağladığınız
ve o gitti diye karşınıza ilk çıkanın canını yaktığınız
bir anneniz var mıydı mesela yada bir babanız
peki en çok hanginiz yalnızsınız?

Kaç kişiye çelme taktınız geçerken yanınızdan
hangilerinin isteyerek, hangilerinin bilmeden yaktınız canını
Sahi bilmeden mi yaşıyoruz biz gerçekten ?
Sevmeyi en başta,
sonra gülmeyi.
Gözlerini kaçırmadan gülen kaç kişi saydınız ?
Kaç kişiye armağan ettiniz bir gamzeyi ?
Dudaklarınız kaç dudağa yalan söyledi ?
Kaç teni tutuşturdu kokunuz da ölüp dirildiniz
ki bulamadı eskiyi geri dönenleriniz.

Peki kaç kuruşluk adımız var?
Hiç yakıştık mı bir yere kaybetmekten korkmadan?
İnsanız hepimiz ama yol sadece benim.
Yol sadece benim ama; yol sadece senin
Beni sevdin mi diye sormaya hakkımız mı var ?

Zamanı geceler mi çalar desem,
şu yolda bütünüyle bizim olan ne var ?
Ama önce ben gidiyorum işte.
Yol sadece benim ve sen yanımdan geçen.
Sen gelmeden en önce ben gidiyorum,
Çünkü hala mendil satar çocuklar.
Küçücük eller kapkara ayakları boyar.
Oysa yüreğinin karası yeterdi bir adama ayakkabısını parlak tutmaya.
Çünkü sığdıramadık iki lokma bir masaya
Hep bizim olsun istedik en fazla
Çocukları üzdük en çok bu yüzden
En çok onları sevmezken sever göründük.
Diyemeğimizden biz gibi olacaksınız diye
kaç çocuğu mahkum ettik bize benzemeye.
İşte ne kadar acı varsa çektiğimiz,
Hepsi kandırdığımız çocuklar yüzünden,
Onlara biz gibi olmayın diyemediğimizden.

Şimdi ben gidiyorum sen gelmeden
Çünkü artık kandırmayacağım çocukları
Hayalleriniz bir gün gerçek olur demeyeceğim onlara
Hayalleriniz gerçek olduğunda ölür diyeceğim,
Alın hayallerinizi ve düşün kendi yolunuza.


Bir yol var işte öylece durduğum
Bir çocuk var yanımda, sonra binlerce hayal
Ve biz biliyoruz artık
Beni sevdin mi diye sormaya hakkımız mı var.