Hafif Meşrep

Ses deneme bir, iki, 3. Eğer sesimi duyuyorsan intihar et ki içim rahat etsin! Bu yazı, yalnızlığı duygu sömürüsü aracı olarak kullanan bir kızın hastane bahçesindeki saçmalamalarından ibarettir ve haliyle yalnızlığıma ithaf edilmiştir. Ha birde yan banka oturup önce göz ucuyla bir kere bakan sonra bu deli ne yazıyor edasıyla ara ara bakmaya devam etiği için hakında kafamda binbir senaryo yazdığım ve yazıma meze olduğundan habersiz olan' Bilnmez Amca' ya da ithaf edilebilir. Sesim cızırtılı geliyor sanırım, ses deneme bir, iki, 3. Yazıyla değil rakamla 3. Neden ? Çünkü ben 3 kişilik bir cinayetim. Ben, sen, o. Öldük ve toprağa gömülürken bütün yakınlarının karanlığa gömülüşünü izlemesinden nefret eden ceset misali karşı banktaki aile tablosundan nefret ettim şimdi. ' Evet dünya ben bir megalomanım' Çünkü sevilmek istiyorum. 'Öldüm ama amacım öldürmek değil.' Umarım doktor ilaç vermek yerine boynumu keser. Ses deneme bir, iki ,3. Dün yol...

Bugün bir sırrımı el ense etmeye karar verdim. 'Uzun zamandır birini bekliyorum.' Mutluyum mutlusun mutlu. Başım göğe erdi evet , çenem düşük ya zaten. ha ha ha... Düşündüm. Fikriye'yle sessizce gitmeye karar verdim, Latife'yle de kalıp deli gibi savaşmaya... Sonra uzaktan bakıştık ikisiyle de. 'Tanrım ne kadar da yalnızlar' Pamuk prenses ve uyuyan güzel sizi sevmiyorum ! Peki başka yolu var mıydı ki. Sevip susmak yada sevip savaşmak işte bütün mesele bu dermiş Shakespeare mezarından çıksa, çünkü ben öyle istedim. Aşk romanını okudum sonra Şems'i dinledim. Mevlana fısıldadı kulağıma: Sen ermiş değilsin. Ama aklım eriyormuş büyüdükçe yetmez mi ? Ruhu battaneyiye saramazsın dedi bir kız. Şaşırdım. -Madam kızlar bu kadar zeki olmazlar! Kilo alıyorum , hayatı sadece izliyorum ve berbat yemekler yapıyorum, et yememektenmiş unutkanlığım ve aynı şeyi kırk kere soruyorum, cevaplarını bir kere de anlayabileceğim birini arıyorum ama çok soru...

Özlemenin adı sigara dumanı bugün Hani üzerine sinenlerden Adını bile söyleyemediğim bir markası vardı hani Bir ekmek bir sigara derdin Ama melankoli özeti bir yaşamdı seninkisi Önce ekmeği yer sonra sigaranı içerdin Ten üzeri sigara kokusu ısmarladım sonra Duvarları dumandan şehirlere kaçtım Odalar tuttum kendime dumanlı katlardan Duman ettim kendimi Ruhi Bey’den kalan yalnızlıktan Yinede kimse senin gibi görünmedi gözüme Oysa ben sanmıştım ki sigaradaydı tüm mesele Parmaklarınla tutuşundu sevdiğim Sonra içine çekişin, Ve bıraktığın duman, hür, özgürce, Ama hep yanındaydı sigara ya Söylemediklerini anlattığın bir dildi . Ve bil ki içme demem Erken ölmeni istemediğimden değildi Sen kendini öldüreli uzun zaman olmuş zaten Teninde kayıp gitse ellerimden bundan daha fazla acı çekmem İçme demem, ellerini özlemem Küçükken saçlarımı tutan ellerin dediğim Hani hep buradayım nidaları saçan Aslında kendine bile yararı olamayan ellerin Kendi küçükken benimkileri taşımaya kalkan hani Önce deneyen...