Çıtlık Ağacı

Çıtlık ağacı bu ama Menengiç Ağacı iken bir yandan da Çitlembik Ağacı da aslında. Kendisine sorsak umrunda bile değil tüm bu isimler, tüm bu yargılar, tüm bu korkular. Hala kökleri en derinde, dalları en yüksekte ve ellerim gövdesinde. Daha ömrümde insandan korkan ağaç görmedim canlarına kıyılacak olduğunu bilseler bile. Çünkü ağa cın meşrebinde nefes vermek yatar insana, meyve olup ağzını, ateş olup kalbini ısıtmak yatar hatta kimi zaman belki de. Gölge de olur o, güneşten hatta insandan kaçan bunalmışlara; kal da demez gitte demez ayağına gelene... Gelene gelme diyen ağaç hiç görmedim ömrümde, sevdiğinde sevildim diye korkanını da görmedim üstelik. Ağacın meşrebini bilip gelenin ne haddine sen de şöyle ol da benimle gel demeler hem. En iyi onlar bilmez mi gölgesine sığındıkları ağacın doğasını, yaradılışını, savaşlarını: daha iyi tutunmak için toprağa, daha sıkı sarılmak için gökyüzüne. Ve olurda birgün yıkılacak olursa bu ağaç bunca hengamede, ilk önce onlar koşmaz mı k...