Olsun.

Bütünle değil, eksik parçalarla ilgili her şey belki. 

Olsun. 

Belki biz evrenin büyümesiyle bu kadar ilgiliyken birden bir kara deliğin içinde kayboluveririz ya da başka bir evrende minik bir üzüm tanesi oluruz. 

Ne farkeder ? 

Olsun. 

Her şey dilediğin gibi olsun, her şey dilediğimiz gibi... 

Ama yine de kötülük var olmasın diyoruz ya, olsun. 

Tüm geceler bizim de bazı sabahlar gecelerden daha güzel olabiliyorken neden hepsini sevmeyelim ? 

İçten bir sevgi, sıcak bir gülümseme ve katıksız samimiyet dışında sana verebileceğim hiçbir şeyim yok. 

Bununla gurur duymamam da gerek belki. 

Olsun. 

"Amacım kahramanlar yaratıp onları yok etmek değil, kahramanlar yaratıp onları ölümsüz kılmak. " 

Başarılı olamadığımda da üzülmemeyi öğrendim üstelik. 

Hikayeye baştan bakınca büyüyor, sondan bakınca ölüyorum. 

Olsun, önemsemiyorum. 

Karmaşık olanın kusursuz taklidi yerine basit olanın kusursuzluğu ne lezzetli, hep bunu arıyorum. 

Ve yollarımız kesiştiği için mutlu, eksik olduğun şölenler için üzgünüm. 

Olsun. 

Cadıların beklentilerle işi olmamalı nasılsa. 

Gülmemize ne engel o vakit ? 

Varsın, hep böyle olsun.